یحیی، فاتح تمام رکوردهای غیرممکن

در ستایش مردی که بدون القاب پروفسور و امپراتور، موفقیت را معنا کرد

تحلیل اختصاصی “شهروند” از عملکرد یحیی گل محمدی در پرسپولیس، از سال 91 تا هفته شانزدهم لیگ بیست و دوم.

به گزارش شهروند آنلاین، آمار شگفت‌انگیز یحیی گل‌محمدی با پرسپولیس، سبب شده که تیفوسی‌ترین هواداران برانکو ایوانکوویچ هم دل‌شان برای این مربی کروات تنگ نشود. پرسپولیس بعد از کسب دو قهرمانی با یحیی در لیگ نوزدهم و بیستم، حالا با 35 امتیاز و اختلاف 5 امتیازی نسبت به تیم دوم (سپاهان)، در صدر جدول رده‌بندی قرار گرفته است و شاگردان گل‌محمدی به دنبال فتح سومین جام قهرمانی با این مربی هستند. یحیی در صورت قهرمانی در لیگ بیست‌ودوم به رکورد برانکو خواهد رسید و در ادامه، فرصت عبور از پروفسور را نیز دارد. در این گزارش «شهروند»، روزهای حضور یحیی روی نیمکت سرخ‌ها را بررسی می‌کنیم.

پایان سال‌ها ناکامی پرسپولیس با حضور برانکو و یحیی

بعد از سال‌ها ناکامی پرسپولیس در لیگ برتر، درست زمانی که این تیم به حضور در نیمه دوم جدول رده‌بندی عادت کرده بود، مدیرعامل وقت پرسپولیس در لیگ چهاردهم با برانکو ایوانکوویچ به توافق نهایی رسید و سرانجام سرمربی سابق تیم ملی به ایران آمد تا در قامت یک ناجی، قرمزها را از بحرانی که به آن عادت کرده بودند، نجات دهد. برانکو فقط چند هفته مانده به پایان لیگ چهاردهم به پرسپولیس پیوست و در آن هفته‌ها که قهرمانی و حتی کسب سهمیه آسیایی برای پرسپولیسی‌ها غیرممکن بود، تلاش او برای تغییر سبک بازی این تیم به ثمر نشست. پروفسور در فصل بعدی حضور خود در جمع سرخپوشان پایتخت تا کسب جام قهرمانی پیش رفت و فقط به دلیل تفاضل گل کمتر نسبت به استقلال خوزستان موفق به فتح جام قهرمانی در لیگ پانزدهم نشد. دوران طلایی برانکو و پرسپولیس از لیگ شانزدهم آغاز شد. این تیم تحت هدایت مربی کروات در لیگ شانزدهم، هفدهم و هجدهم موفق به هت‌تریک قهرمانی در لیگ ایران شد و تا فینال جام باشگاه‌های آسیا نیز پیش رفت. سرانجام در پایان فصل هجدهم، ماجراجویی برانکو با پرسپولیس به پایان خط رسید و حالا هواداران این تیم بعد از گذراندن چند سال درخشان در لیگ ایران و فخرفروشی به رقبا، نگران بازگشت به دوران سیاهی بودند که اگرچه با حضور برانکو به فراموشی سپرده شده بود، اما هنوز از یاد هواداران دوآتشه این تیم نرفته بود. بعد از وداع تلخ برانکو با قرمزها، گابریل کالدرون به پرسپولیس آمد و در 15 بازی روی نیمکت این تیم، عملکرد درخشانی از خود به جا گذاشت. او نیم‌فصل اول مسابقات در لیگ نوزدهم را با صدرنشینی به اتمام رساند، اما این مربی آرژانتینی هم به‌دلیل به توافق نرسیدن با مدیران وقت باشگاه پرسپولیس و پرداخت‌نشدن مطالباتش، این تیم را ترک کرد.

مرد محبوب امروز، مغضوب سرخ‌ها بود

داستان یحیی با پرسپولیس بعد از رفتن گابریل کالدرون از ایران آغاز نشد. یحیی قبل از کالدرون و برانکو شانس حضور روی نیمکت پرسپولیس را پیدا کرده بود. 30 آذر 91، روزی بود که یحیی به عنوان جایگزین مانوئل ژوزه پرتغالی به‌طور رسمی معرفی شد. یحیی بعد از گذراندن دوران نسبتا موفق در چند تیم مختلف از جمله صبای قم، به پرسپولیس پیوست و اتفاقا طی 20 مسابقه‌ای که روی نیمکت سرخ‌ها نشست، عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت و فقط در دو دیدار شکست خورد. اگرچه گل‌محمدی طی حضورش از نظر فنی عملکرد قابل قبولی به نمایش گذاشته بود، اما باخت به سپاهان در فینال جام حذفی، تلخ‌ترین روز حضور این مربی در پرسپولیس را ساخت. این تلخی البته فقط به دلیل دست نیافتن پرسپولیس به جام نبود، چراکه هواداران این تیم در سال‌های گذشته روزهای تلخ‌تری را پشت سر گذاشته بودند. باخت به سپاهان با شکستن بغض کاپیتان مهدوی‌کیا (در روز خداحافظی از فوتبال) برای هواداران پرسپولیس تلخ‌تر از زهر شد. یحیی فرصت بیشتر از دو دقیقه به مهدوی‌کیا نداد تا در آخرین دقایق حضورش در مستطیل سبز، علاوه بر جام، جایگاه خود را نیز در دل پرسپولیسی‌ها از دست بدهد. در نهایت هم یحیی در تاریخ 18 اردیبهشت 92، برای دومین‌بار استعفای خود را به محمد رویانیان تقدیم کرد و دوران نخست حضورش روی نیمکت سرخ‌ها را به تلخی به پایان برد.

این‌بار در نقش یک ناجی

دوران حضور دوباره یحیی در پرسپولیس درست بعد از خروج گابریل کالدرون از ایران شروع شد. عملکرد درخشان یحیی گل‌محمدی در طول 107 مسابقه‌ای که هدایت سرخ‌ها را بر عهده داشته به‌قدری تحسین‌برانگیز بوده که هواداران پرسپولیس -که بعد از رفتن برانکو و کالدرون از ایران، نگران آینده تیم خود بودند- حتی دل‌شان هم برای آن روزها تنگ نشده است. او در دوره جدید حضورش روی نیمکت سرخ‌ها، تا به اینجای کار که 16 هفته از لیگ بیست‌ودوم گذشته، 107بار روی نیمکت سرخ‌ها نشسته و فقط در 6 مسابقه برابر آلومینیوم (دو بار)، سپاهان، ذوب‌آهن، تراکتور و صنعت نفت شکست خورده است. نکته این است که در طول سه فصلی که گل‌‌محمدی هدایت سرخ‌ها را به عهده داشته، فقط آلومینیوم موفق شده است پرسپولیسِ او را دو مرتبه شکست دهد. پرسپولیس طی این دوران با 20 تیم مختلف از ایران تقابل داشته است که تمام آنها حداقل یک‌بار در برابر این تیم متحمل شکست شده‌اند. حتی تیم‌هایی مثل شاهین، ملوان و مس کرمان که یک‌بار در این دوران به مصاف سرخپوشان رفته‌اند هم نتیجه‌ای جز شکست نصیب‌شان نشده است.

سربلندی خاص در ورزشگاه آزادی

از مجموع 6 شکستی که سرخ‌ها در 107 دیدار با سرمربیگری یحیی متحمل شده‌اند، چهار شکست برابر ذوب‌آهن، آلومینیوم (دو بار) و سپاهان در خارج از خانه رقم خورده است و دو بار هم آنها برابر ذوب‌آهن و تراکتور در ورزشگاه آزادی شکست خورده‌اند. این در شرایطی است که شکست برابر ذوب‌آهن در دیداری تشریفاتی و زمانی بود که قهرمانی سرخ‌ها در لیگ مسجل شده بود. باخت مقابل تراکتور در هفته هفتم لیگ بیست‌ودوم نیز در شرایط غیرعادی برای قرمزها رقم خورد تا در نهایت بتوان گفت یحیی در آزادی، هواداران را همواره راضی نگه داشته است.

برانکو یا گل‌محمدی، کدام یک پروفسورتر است؟

تا قبل از حضور گل‌محمدی در پرسپولیس، هواداران این تیم تصور نمی‌کردند کسی بتواند جای ایوانکوویچ را برای آنها بگیرد. برانکو در مجموع 127 مسابقه‌ای که هدایت سرخ‌ها را در لیگ بر عهده داشته، 73 پیروزی، 37 مساوی و فقط 17 شکست را در کارنامه خود ثبت کرده است، اما جالب است بدانید که یحیی در طول این سه فصل و طی 107 مسابقه، فقط متحمل 6 شکست شده است. گل‌محمدی با تداوم حضورش روی نیمکت سرخ‌ها به راحتی در هفته دوم لیگ بیست‌وسوم، از رکورد برانکو از نظر تعداد دفعات حضور روی نیمکت سرخپوشان می‌گذرد. پرسپولیس با سرمربی موفق کنونی خود دو بار قهرمان لیگ شده است و در آستانه کسب سومین قهرمانی است. آنها با این مربی به فینال لیگ قهرمانان آسیا نیز صعود کردند و در پایان فصل بیست‌وسوم در صورت قهرمانی پرسپولیس، آمار یحیی و برانکو از نظر تعداد کسب جام برابر خواهد شد. این آمار شگفت‌انگیز نشان می‌دهد مربی‌ای که در ابتدای بازگشتش به پرسپولیس و حتی کسب نخستین قهرمانی، زیر سایه نام برانکو مانده و به عقیده بسیاری، به دلیل پیروی از تاکتیک او، موفق به تکرار قهرمانی شده بود، حالا در آستانه عبور از آمار پروفسور قرار گرفته است. گل‌محمدی حتی با از دست دادن بازیکنان بزرگی مثل لوکادیا در فصل جاری دچار چالش نشده است و به درستی، سال‌هایی را که پرسپولیس متکی به ستاره بود، از یاد هواداران این تیم پاک کرده است.

//اتمام پیام

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.