صحنه‌ای از فیلم «بازمانده» اثر زنده‌یاد سیف‌اله داد که به نوعی روایتی غم‌انگیز از اشغال فلسطین است، تعدادی از اعراب فلسطینی به خاطر خروج نیروهای اشغالگر انگلیسی از سرزمین‌شان ابراز شادمانی می‌کنند. این میان یک جوان عرب خوشحالی آنها را بی‌مورد خوانده و هشدار می‌دهد «اگر ما امروز از رفتن انگلیسی‌ها آگاه شده‌ایم، یهودی‌ها چند ماه است که از این موضوع مطلع هستند و با جمع‌آوری سازوبرگ آماده جنگ شده‌اند.» 74 سال پیش، برابر 14 می 1948 میلادی، در پی پایان قیمومیت بریتانیا بر سرزمین فلسطین و خروج نظامیان این کشور، دولت غاصب اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی اعلام موجودیت کرد. در این روز دیوید بن‌گوریون، رئیس کمیته اجرایی آژانس یهود، تاسیس رژیم اسرائیل در حدود نیمی از خاک فلسطین را به طور رسمی اعلام کرد. این اقدام اعلان جنگ مصر، سوریه، اردن، عراق، لبنان، عربستان سعودی و یمن با این رژیم نامشروع را در پی داشت. اما مداخله نظامی اعراب به دلیل تشتت مواضع و اختلافات مسلمانان (خصوصا اعراب) و از طرفی برتری لجستیکی اشغالگران که حمایت آشکار و نهان قدرت‌های جهانی را نیز پشت سر خود داشتند، به سرانجام مطلوبی منجر نشد و اشغال سرزمین فلسطین ادامه یافت. برخی تاریخ‌دانان مسلمان بر این باورند تشکیل دولت نامشروع اسرائیل در سرزمین‌های مقدس مسلمانان نه از 14 می 1948 که از 9 دسامبر 1917 کلید خورده بود. در این روز نظامیان انگلیسی به فرماندهی ژنرال ادموند آلنبی از مرزهای امپراتوری عثمانی گذشتند و شهر بیت‌المقدس را به اشغال خود درآوردند. از دست دادن یک تکه زمین برای دولت عثمانی که قافیه جنگ جهانی اول را باخته بود، شکست چندان بزرگی محسوب نمی‌شد. اما اهمیت فلسطین به لحاظ سابقه مذهبی و سیاسی آن بر هیچ‌کس پوشیده نبود و این اهمال‌کاری عثمانی‌ها باعث شد آنها در پیش چشم مردم مسلمان منطقه و حتی دنیا خوار و خفیف شوند. پس از خوابیدن لهیب شعله‌های جنگ بین‌الملل اول، «جامعه ملل» قیمومیت فلسطین را به بریتانیا سپرد. آرتور بالفور، وزیر امورخارجه انگلستان در همان اوایل اشغال فلسطین با صدور بیانیه‌ای که به «بیانیه بالفور» معروف شد، ایجاد سرزمینی برای یهودیان در سرزمین فلسطین را به رسمیت شناخت. صدور بیانیه بالفور را بیش از هر چیز باید وامدار تلاش‌های والتر روتشیلد بانکدار یهودی‌الاصل انگلیسی و همچنین حییم وایزمن رئیس وقت سازمان جهانی صهیونیسم قلمداد کرد. این میان مهاجرت مستمر و چراغ خاموش یهودیان از سراسر جهان به فلسطین یکی از نتایج تاسف‌‌برانگیر 30 سال قیمومیت بریتانیا بر این سرزمین بود. پروژه‌ای که سه دهه بعد میوه تلخ آن با تشکیل دولت نامشروع اسراییل به ثمر نشست و هنوز و همچنان ملت‌های مسلمان منطقه درگیر تبعاتش هستند.