امیرمسعود فلاح

جناب آقای حیدری، سلام
نظر به اینکه اینجانب در دوران دبستان، راهنمایی و دبیرستان، تجربیات ژرف و گرانبهایی در برگزاری مسابقات ورزش‌های رزمی و در دوران دانشگاه ورزش‌های بزمی بین دوستان خود دارم، صلاح مُلک و ملت را در این دیدم که دیدگاه‌های راهگشای خود را سخاوتمندانه با شما مطرح کنم. به این امید که  بی‌‌کم‌وکاست اجرا شود:  
1-از تأثیر هنر غافل نشوید. حالا که کاندیداها اهل دلند، بعضی سنتی‌کارند و بعضی پاپ و رپ و متال و سایکو گوش می‌کنند (کسی چه می‌داند شاید در خلوت برای دل خودشان رپ هم می‌کنند) پس شما هم از این امکان استفاده کنید. مثلا رپرهایی را بیاورید که آن وسط یک شوری در مجلس به پا کنند. منتها حواستان باشد لباس‌شان لانگ باشد، شلوارشان هم فاق‌بلند. به فیلمبردار هم بسپرید موقع جست‌وخیز هنرمند ارزشمند، حواسش باشد چیزی معلوم نشود. صدابردار هم بوقی چیزی داشته باشد که لازم شد به کار گیرد حرف‌های +40 رپر پخش نشود.
2-نگذارید کاندیداها در وعده ‌دادن از هم پیشی بگیرند و دچار تصاعدهای حسابی، هندسی، فضایی و ... شوند. مثلا یکی گفت من دو تا وزیر زن می‌آورم، دیگری گفت سه تا، آن یکی گفت پنج تا و دست آخر یکی گفت همه کابینه‌ام زن خواهند بود. خب اگر بحث جوانگرایی در کابینه شود و یکی بگوید من وزیران 50-60 ساله می‌آورم و آن یکی بگوید وزیران من 40-50 ساله خواهند بود و همینطوری هرکی بکشد پایین‌تر تا برسد به یک ظرف میوه روی میز چه کسی پاسخگو خواهد بود؟
فعلا این دو تا را داشته باشید تا بعد.