علامه دهر، سيدمحمد مهدى طباطبایی بروجردی، ملقب به بحرالعلوم، در آخرين ساعات ماه رمضان، قبل از طلوع عيد فطر سال 1155 هجری قمری در کربلا به دنيا آمد. او به علت فراست و كوشش فراوان، در نوجوانى به درس خارج پدر بزرگوار خود راه يافت و پس از آن در حلقه درس استاد بزرگ حوزه آيت‌الله وحيد بهبهانى قرار گرفت و بعد از 5 سال به اجتهاد نايل آمد. ایشان پس از وفات استادش، وحيد بهبهانى رهبرى كامل و زعامت و مرجعيت شيعه را به دست گرفت و آوازه او آفاق را پر كرد. شيخ جعفر كاشف‌الغطاء، حجت‌الاسلام محمدباقر شفقى، سيدعبدالله شبر، سيدمحمد مجاهد، سيدمحمدجواد عاملى و شيخ احمد نراقى و... از جمله شاگردان بارز او بوده‌اند. از سيد، تاليفات متعددى بر جاى مانده كه المصابيح فى‌الفقه، مشكاه‌الهدايه و كتاب الرجال از آن جمله‌اند. اين عالم ربانى سرانجام در رجب يا ذيحجه سال 1212 هجری قمری در 57 سالگى دار فانى را وداع و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.