مسعود ولدبیگی که با سه فیلم از جمله «از کرخه تا راین» سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را برد و چهره‌اش در «مختارنامه» برای دوستداران سینما و تلویزیون آشنا بود، در ۸۶سالگی به دلیل ایست قلبی از دنیا رفت. نام ولدبیگی در چند دهه اخیر بیش و پیش از هرچیز به‌عنوان یکی از چهره‌پردازان برتر سینمای ایران در کنار چهره‌هایی چون بیژن محتشم، جلال معیریان و عبدالله اسکندری به گوش خورده است. سینماگری که فرزندش سحر و دامادش نیما فلاح در سینما و تلویزیون بیشتر در فیلم‌ها و سریال‌های طنز و کمدی ایفای نقش کرده‌اند. خود مرحوم ولدبیگی هم با اینکه چهره‌پردازی زبردست بود، دستی در بازیگری داشت و یکی از نقش‌هایش بیش از همه در یادها مانده است.زنده‌یاد مسعود ولدبیگی در ۱۳۱۴ در کرمانشاه به دنیا آمد و نخستین بار در ۱۳۶۱ در «توبه نصوح» محسن مخملباف قدرت دست‌های خود را در چهره‌پردازی به رخ کشید. سپس با مرحوم علی حاتمی در «کمال‌الملک» و «جعفرخان از فرنگ برگشته» همکاری کرد اما چندسال گذشته تا با «پرده آخر» واروژ کریم‌مسیحی نامزد و برنده سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی (همراه با مژده شمسایی) از نهمین جشنواره فیلم فجر شد.مرحوم ولدبیگی پس از دوکار با مهدی فخیم‌زاده، برای کار در «از کرخه تا راین» دعوت شد و در یازدهمین جشنواره فیلم فجر با پنجمین فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا دومین سیمرغ بلورین خود را گرفت. اوج کار مدیر و طراح چهره‌پردازی این پروژه سینمایی تحسین‌شده جایی است که تصویر شخصیت سعید (با بازی علی دهکردی) را روی تخت بیمارستانی در آلمان پس از شیمی‌درمانی می‌بینیم و از بزرگی کار و هنر دست چهره‌پرداز بهت‌زده می‌شویم.همکاری با سینماگرانی چون مسعود کیمیایی در «ضیافت» و «سلطان»، بهروز افخمی در «روز شیطان»، فریدون جیرانی در «قرمز»، ایرج قادری در «نابخشوده»، مهدی صباغزاده، جهانگیر جهانگیری، محمدعلی سجادی و... دیگر بخش‌های کارنامه پربار مرحوم ولدبیگی بود. او با «زشت و زیبا» به کارگردانی احمدرضا معتمدی سومین سیمرغ بلورین خود را برد و با «دوئل» احمدرضا درویش نامزد دریافت بهترین چهره‌پردازی از بیست‌ودومین جشنواره فیلم فجر شد.