محمدرضا توپچی پیشکسوت کشتی
پدیده کشتی‌گیرسالاری مشکلی نیست که فقط به سعید عبدولی یا چند کشتی‌گیر دیگر محدود شود. تا جایی که من به خاطر دارم در کشتی ایران همیشه چنین پدیده‌ای وجود داشته و با کشتی‌گیرانی روبه‌رو بوده‌ایم که همیشه خود را تافته جدا بافته می‌دانستند. این موضوع هم دلیل مشخصی دارد. در کشتی ایران از نظر پشتوانه‌سازی بسیار ضعیف هستیم و هیچ‌وقت پشتوانه خوبی در اوزان مختلف نداریم. همیشه فاصله نفر اول یک وزن با نفرات اول و دوم خیلی زیاد است و همین باعث می‌شود علاوه بر این‌که فشار زیادی روی نفر اول وارد شود، او به دنبال اجرای خواسته‌های خود هم باشد. زمانی که من کشتی می‌گرفتم هم وضع همین‌طور بود. ما برای کادر فنی و فدراسیون طاقچه بالا می‌گذاشتیم تا از این طریق امتیازاتی برای خودمان به دست بیاوریم. البته این کار درست نیست و قطعا یک ورزشکار همیشه باید تابع کادر فنی خود باشد اما تا وقتی که نتوانیم پشتوانه خوبی برای کشتی داشته باشیم اوضاع همین خواهد بود.این ضعف بزرگ کشتی ماست که نمی‌توانیم آن‌قدر در نسل‌سازی قوی باشیم که با این شیوه جلوی کشتی‌گیرسالاری را بگیریم. ماجرای عبدولی هم دقیقا همین است. اگر این کشتی‌گیر می‌دانست که کادر فنی برای او جانشین دارد دیگر این‌طور برای تیم‌ملی ناز نمی‌کرد و از ترس این‌که جایگاهش را از دست بدهد در همه اردوهای تیم‌ملی حاضر می‌شد و بشدت هم تمرین می‌کرد. به نظر من در این زمینه نباید کادر فنی تیم‌ملی را سرزنش کنیم چون اشکانی چاره دیگری ندارد و نمی‌تواند از عبدولی استفاده نکند. مربیان ما وقتی می‌توانند با کشتی‌گیرسالاری مبارزه کنند که در هر وزنی 3 کشتی‌گیر سرحال داشته باشیم که اگر کسی برای تیم‌ملی ناز کرد، بتوانیم او را راحت کنار بگذاریم. نباید در این قضیه فقط عبدولی را مقصر بدانیم چون او ساخته و پرداخته این سیستم است و شرایط برایش جوری پیش رفته که مجبور شده چنین رفتارهایی را از خود به نمایش بگذارد. بهتر است فدراسیون کشتی مدتی تمرکز خود را روی استعدادیابی و پرورش آنها بگذارد تا به تدریج چنین مسائلی حل‌وفصل شود و بتوان با کشتی‌گیرسالاری مبارزه کرد.