قابل‌ذکر است که کشورهای دیگر منطقه در گرفتاری یمن شریک‌اند. اردن، مصر و بخش‌هایی از سرزمین فلسطین در هر سال، بیش از منابع موجود و تجدیدپذیر طبیعی، آب برداشت می‌کنند. مصر، خصوصا با پیشرفت سر بزگ اتیوپی، با بلاتکلیفی در مورد منابع آب در دسترس از رود نیل مواجه خواهد شد. اردن، در طرف دیگر، احتمالا دست به دامن اسراییل خواهد شد تا منابع جایگزین لازم را پیاده‌سازی کند. فلسطین نیز با چالش اشتراک منابع آبی با همسایه متخاصم خود، اسراییل مواجه خواهد شد.
بی‌ثباتی طولانی‌مدت در هریک از این کشورها، قدرت دولت‌های آنها را برای اجرایی کردن هر نوع از استراتژی‌های مدیریت آبی در آینده محدود می‌کند. ضعف دولت‌ها و کنترل کم بر روی جمعیت نیز اثرات مشابهی دارد. عدم اجرای شیوه‌های مدیریت آب در کوتاه‌مدت، پیامدهای طولانی‌مدت برای در دسترس بودن آب را به دنبال خواهد داشت. یمن،  نخستین مورد است اما تنها نخواهد بود اگر کشورهای دیگر در منطقه که تحت‌شرایط مشابه تنش آبی هستند، برای جلوگیری از داشتن سرنوشتی مشابه یمن اقدام نکنند.