ایلنا| با آغاز فصل سرما، زمان مهاجرت پرندگان به سمت تالابهای جنوب کشور و بهویژه تالابهای خوزستان آغاز میشود؛ این درشرایطی است که صیادان در این ایام با روشهایی همچون تلهگذاری در آب یا پخش دانههای مسموم اقدام به صید غیرمجاز این پرندگان میکنند.
حسن آقاشیرمحمدی، فرمانده یگان حفاظت محیطزیست خوزستان درباره اقدامات یگان حفاظت محیطزیست خوزستان برای جلوگیری از صید پرندگان مهاجر درفصل مهاجرت به جنوب کشور گفت: «ازسال گذشته تلاش کردیم که از راههای مختلف با شکار بیرویه برخورد کنیم، اکنون بهطور مرتب چند روز درهفته برای شناسایی به مناطق مختلف میرویم و پس از آن برای تخریب کوخهها و دامگاههای پرندگان شکاری اقدام میکنیم.»
او ادامه داد: «البته وسعت مناطق زیاد است و نیاز است که امکانات بیشتری برای تحت پوشش قراردادن منطقه داشته باشیم.»
فرمانده یگان حفاظت محیطزیست خوزستان با بیان اینکه امسال نیز طرح بزرگی داریم که باید با مشارکت NGOها تحقق یابد؛ گفت: «تلاش داریم که حفاظت از بخشهای حفاظتشده هورالعظیم را تقویت کنیم و سپس پرندگان را با ایجاد شرایط تغذیهای بهتر به این بخشهایی که قسمتهای پرآب هورالعظیم هستند، بکشانیم، زیرا این مناطق امنتر است و باقی مناطق را نیز با استقرار نیروهای داوطلب سمنها تحت نظارت قرار دهیم. البته این طرح بستگی به استقبال سمنها دارد.»
او با بیان اینکه قول میدهیم امسال با تمام نیرو وارد عمل شویم و نگذاریم اتفاقات سالهای گذشته تکرار شود، ادامه داد: «شکارچیان از اقشار مختلف هستند، برخی با اسلحه شکار میکنند اما آنهایی که ما بیشتر به دنبالشان هستیم، کسانی هستند که به وسیله تور در مکانهای خاص به نام مخفیه بخشی از آب را تلهگذاری میکنند و درآن مناطق برای پرندگان دانه میریزند و به اصطلاح آنها را با آن منطقه آدابته میکنند، سپس زمانی که تجمعشان زیاد شد، با تور آنها را صید میکنند، سرشان را میبرند و به بازار عرضه میکنند.» آقاشیرمحمدی با اشاره به اینکه هیچ پرندهای در هورالعظیم نیست که از دست این صیادان در امان باشد، گفت: «یکی دیگر از روشهای صید دانههای سمی است، به این شکل که دانهها را مسموم میکنند و زمانی که پرندگان دانهها را خوردند و مسموم شدند، آنها را صید میکنند و برایشان مهم نیست که روشهای صیدشان حلال است یا حرام.» فرمانده یگان حفاظت محیطزیست استان خوزستان با اشاره به اهمیت آموزش و فرهنگسازی برای حل مشکل شکار غیرمجاز ادامه داد: «تلاش ما این است که توجه جوامع محلی را به سمت فعالیتهای گردشگری بکشانیم تا با گسترش فعالیتهای گردشگری که اکنون در دنیا رواج دارد، مانند پرندهنگری در منطقه از این طریق مشارکت جوامع محلی برای حل این معضل را جلب کنیم.»