| مهرشاد مرتضوی| کانادا برای افزایش شادی مردم این کشور، درون واگن‌های مترو تاب قرار داده. بعد وقتی به استناد صدها سند غیرقابل انکار می‌گوییم غرب عقب‌مانده است، عده‌ای ناآگاه تعجب می‌کنند. یعنی خود قطارهای متروی کانادا به اندازه کافی تاب نمی‌خورند؟ چرا به جای هزینه گزاف آهن و طناب و جوشکار و ایجاد صف‌های طویل تاب‌سواری، مثل ما راننده‌هایی انتخاب نمی‌کنند که قطار را تاب بدهند و موقع ترمز کردن هم مسافران دسته‌جمعی تاب بخورند؟ این طوری هیجانش بیشتر نیست؟ تازه مگر داخل مترو جا هست که گشتاور کافی برای تاب‌سواری ایجاد شود؟ برای هر بار عقب و جلو رفتن 20 بار باید ببخشید و یاا... بگویند. به نظر شما این‌جور تاب‌سواری حال می‌دهد؟
آیا عباس آقا نباید از 54 سنش خجالت بکشد که داخل مترو تاب بخورد؟ اصلاً فاق شلوار مسافران تابِ این تاب خوردن را می‌آورد؟ بیایید جای این کارها، مترو را قلیان، ببخشید گلدان کنیم!