| علی‌اکبر محمدخانی| این که می‌گن کودکان کار، فکر نکنید کارِ کودک چیز بدیه. این یعنی ما تو کشورمون آنقدر اشتغالزایی کردیم که مجبوریم کودکانمون رو هم بفرستیم سر کار. تازه الان به مرحله‌ای از اشتغالزایی رسیدیم که دیگه کودکان کار هم جوابگو نیستن، مجبوریم گله‌گله کودکان درونمون‌رو هم بفرستیم سر کار. مثلا الان یه آقایی خودش تو هیأت‌مدیره بانکه، اونوقت بنده خدا به جای این‌که کودک درونشو بفرسته مهد‌کود‌ک، برای کمک‌خرج مجبور شده دست کودک درونشو بند کنه تو مناطق آزاد. یه آقایی خودش حقوقدانه اما کودک درونش تو صفر چهار خدمت می‌کنه. یکی دیگه خلبانه ولی کودک درونش چتربازه. یه آقایی هم درویشه، سال به دوازده ‌ماه تو غار چله‌نشینی می‌کنه، ولی کودک درونش تو شرایط سخت، وسط اقیانوس با کشتی نفت می‌فروشه. بالاخره تو این شرایط دنیا اگه این فداکاری‌ها نبود، تا حالا ژاپن ازمون جلو زده بود.