| امان‌ا... قرایی‌مقدم | جامعه‌شناس |
دانشجوی خوابگاهی یعنی فردی غیربومی که در شهری دیگر مشغول تحصیل است. این فرد به دلیل دور بودن از خانواده مشکلات، فشارها و هزینه‌های مضاعفی را نسبت به دانشجوی بومی متحمل می‌شود.
نکته بعدی که نباید از نظر دور داشت این است که بیشتر دانشجویان، دانشگاه‌های دولتی از شهرهای دورافتاده و اقشار محروم هستند و حتی یک‌درصد پایین، افزایش هزینه‌ها می‌تواند روی آنها و خانواده‌شان تاثیرگذار باشد. مشکلات و مسائل اقتصادی واقعیت امروز جامعه است و در هر تصمیم و برنامه‌ای باید به آن توجه ویژه شود به‌خصوص تصمیماتی که به آینده قشر جوان و خود کشور
برمی‌گردد.
جوانان آینده‌سازان جامعه هستند و سرمایه‌گذاری امروز ما روی این قشر حتما نتایج عمیق و تاثیرگذاری را به دنبال خواهد داشت. این‌که گفته می‌شود آینده‌ساز تنها شعار نیست بلکه در تمام دنیا واقعیت پذیرفته شده و قابل تاملی است و سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی برای آن می‌شود. سرمایه انسانی فاکتور مهمی در همه جوامع است و ما نباید از این سرمایه که درحال حاضر در آن ثروتمند هم هستیم، غافل باشیم. این‌که هزینه افزایشی قرار است صرف ارتقا کیفیت خوابگاه‌ها شود جای بسی امیدواری است؛ امیدواری از جلب رضایت قشری که بیشترین زمان خود را در خوابگاه‌ها می‌گذراند. خوابگاه باید محلی برای آرامش دانشجو باشد تا بتواند با خیال راحت تحصیل کند و تمرکز خود را روی تحقیقات علمی بگذارد.
به اعتقاد من مسأله‌ای که باید به آن توجه شود این است که دانشجویانی که به هر دلیل قدرت پرداخت این هزینه حداقلی را ندارند، بُلد نشوند و برای این قشر تسهیلاتی در نظر گرفته شود تا تأثیر منفی روی تحصیل و صدمات روحی و روانی به دنبال نداشته باشد.