[ایرنا] مرور بیانات و توصیههای رهبر معظم انقلاب به نمایندگان مجلس یازدهم و مقایسه آن با رفتارها و گفتارهای اعضای قوه مقننه بهویژه در تعامل با قوه مجریه نشان میدهد که شماری از آنها در شرایط سخت جنگ اقتصادی نهتنها کنار دولت نیستند، بلکه با اقدامات و توهینهای بیسابقه، تمرکز دولت را از امور اصلی منحرف میکنند.به گزارش خبرگزاری ایرنا، هجمهها به دولت روزبهروز در حال افزایش است و اگر این هجمهها پیش از این متوجه برخی اقدامات و تصمیمات دولت بود، اکنون بیش از پیش به سوی موضوعات بیپایه و جعلی سمتوسو یافته است و هر رویداد و کنشی از سوی دولت، مجموعهای از خبرهای جعلی، توهینهای توییتری، گزارشهای خلاف واقع، روایتهای دست چندم و سلیقهای را از سوی مخالفان در صفحات مجازی و حقیقی در پی دارد. مخالفان برخلاف توصیههای موکد رهبر انقلاب مبنی بر تعامل مطابق قانون و شرع و کاملا در جهت عکس شعارهای انقلابی خود، از هیچ تهمت و توهینی به رئیسجمهوری دریغ ندارند. گویی، تفسیر آنها از انقلابیبودن، فحشدادن، بیادبی و وقاحت بیاندازه است. این حجم از توهین و وقاحت نسبت به رئیسجمهوری در کمتر دورهای پس از انقلاب مشاهده شده است.
هجمههای بیپایان به روحانی
«دختر رئیسجمهوری بودجه کرونا را به خود اختصاص داده است! ریش رئیسجمهوری مهمتر از شرایط کشور است! وزرا برای دیدار با رئیسجمهوری باید تست سریع کرونا بدهند! وزرا ماهها رئیسجمهوری را نمیبینند! رئیسجمهوری تاریخ را تحریفمیکند! استیضاح رئیسجمهوری پیگیری میشود، رئیسجمهوری در پی تسلیم کشور به بیگانگان است، رئیسجمهوری باید هزار بار اعدام شود، اف بر روحانی و ...» این گزارهها تنها نمونههایی از حملهها و توهینهای بیسابقه علیه شخص دوم کشور و مقام نخست اجرایی است که فقط در یک هفته گذشته در رسانههای مخالف دولت یا حسابهای توییتری منتقدان و رقبای سیاسی او منتشر و بازنشر شده است. هجمه سنگینی که نشان میدهد گروهی به عمد در پی تضعیف دولت و شخص رئیسجمهوری هستند و برایشان تفاوتی نمیکند موضوع سخنرانی رئیسجمهوری، صلح امام حسن(ع) باشد یا تشریح ریشههای شرایط اقتصادی دشوار کشور، در هر حال قلمها و تریبونها آماده تاختن به حجتالاسلاموالمسلمین «حسن روحانی» است. این هجمهها بعد از آخرین سخنرانی رئیسجمهوری در جلسه هیأت دولت و اشارات او به نحوه واکنش عقلایی ائمه معصومین به شرایط و مقتضیات زمان، بسیاری را وادار به واکنشهای تندی کرده است که در برخی از آنها نه به ۵۰سال درس طلبگی و حجتالاسلامی روحانی توجه میشود و نه به جایگاه او بهعنوان رئیسجمهوری ایران و نه حتی به سالها حضور او در سطح نخست قدرت و ریاستش بر شورایعالی امنیت ملی. تمام این مناصب و مفاهیم در جدالی سیاسی، قربانی لجبازی گروهی میشود که روحانی آنها را در دو انتخابات متوالی با رأی و انتخاب مردم شکست داده است.گرچه وزرا و معاونان رئیسجمهوری مشغلههای بسیار مهمتر از چنین موضوعاتی دارند، اما گاهی شدت وقاحت و توهینها بهحدی میرسد که برخی آنها را وادار به واکنش میکند. «علیرضا معزی» معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئیسجمهوری روز چهارشنبه در واکنش به شدت توهینها به رئیسجمهوری در توییتی نوشت: «دهاندریدگی شاید چند صباحی شیوه سیاستورزی باشد، اما تا همیشه نشانه فرومایگی است.» «محمود واعظی» رئیس دفتر رئیسجمهوری هم در توضیحی قابل تأمل، تحکیم چنین رویهای را حتی به ضرر رقبای سیاسی روحانی دانست و گفت: «این بیاخلاقیهایی که برخی انجام میدهند و برخی هم سکوت میکنند، باید بدانند که این بیاخلاقیها تنها به رئیسجمهوری نیست، بعدا نوبت خیلیهای دیگر هم میشود.»«حسامالدین آشنا» مشاور رئیسجمهوری هم در دیدگاه مشابه دیگر مردان دولت نوشت: «دوره این دولت هم –با همه ضعفها و قوتها– مانند دولتهای دیگر به پایان میرسد. آنچه میماند ایرانیان نیکاندیشی هستند که با درک آثار اختلافات و رقابتهای بیحاصل کنشگران درون حکومت، اینبار کسانی را انتخاب خواهند کرد که بتوانند در مسائل اساسی و راهبردی، اجماع ملی ایجاد کنند.»اگرچه ماهیت سیاست و تلاش برای کسب قدرت، رقابت را میان سیاستمداران گریزناپذیر ساخته است، اما اینکه چنین رقابتی درحال حاضر با معیارهای اخلاقی و آموزههای دینی چه نسبتی دارد؛ نیازمند بررسی دقیق است. در چنین شرایطی، به نظر میرسد منظور مردان دولت در واکنش به توهینها علیه رئیسجمهوری دقیقا این ضربالمثل پرنغز ایرانیان باشد که «آسیاب به نوبت است». به عقیده کارشناسان، تداوم رویه دشنام به دولت بهعنوان تنها واکنش به شرایط موجود، شرایطی را ایجاد خواهد کرد که ایجادکنندگان این رویه غیراخلاقی هم از تبعات آن در امان نخواهند ماند.
مطالبات رهبری از نمایندگان مجلس
اهانتکنندگان به رئیسجمهوری نهتنها در مسیر زیرپاگذاشتن آموزههای اخلاقی و دینی نظام از چیزی ابایی ندارند، بلکه حتی رهنمودهای چندماه پیش رهبر معظم انقلاب را هم از یاد بردهاند. ایشان بیستودوم تیرماه سالجاری و به فاصله یکماهونیم از آغاز به کار یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در سخنان مهمی خطوط مهم تعامل قوا، اهداف مهم و مسئولیتهای خطیر نمایندگان در این دوره از قانونگذاری را مشخص کردند. در این دیدار که به دلیل شیوع کرونا به صورت ویدیویی برگزار شد، رهبری مهلت چهار ساله نمایندگی را فرصت خوبی برای ریلگذاری حرکت عمومی کشور و تأثیرگذاری فراوان در روند حل مسائل و پیشرفت و آینده ایران دانستند. «عمل با نیت الهی و خالص»، «کار برای مردم» و «پرهیز از جوزدگی»، «توجه به سوگند شرعی» «توجه به مسائل کلیدی و اصلی کشور» و «پرهیز از دچارشدن به حاشیهها و اولویتدادن به مسائل فرعی» از مهمترین توصیههایی بود که رهبر انقلاب در دیدار با نمایندگان به آنها اشاره کردند. مهمترین توصیه ایشان اما با توجه به شرایط کشور و نیاز جامعه به مشاهده همراهی و همدلی قوا؛ توصیه به «تعامل و همافزایی قوا» بود. ایشان در تبیین این توصیه تأکید کردند: «روابط مجلس با دولتمردان باید مطابق قانون و شرع باشد، یعنی سوال و تفحص بهعنوان حق مجلس وجود داشته باشد، اما توهین و دشنام و نسبتِ بدون علم به دولتمردان به هیچ وجه جایز نیست و برخی از این نسبتها حرام شرعی است.» ایشان به صراحت اعلام کردند که نمایندگان مجلس از برخوردهای احساسی و غیرمنطقی پرهیز کنند و بیان دیدگاه و نظر مخالف، متین، خردمندانه، قوی و قابل توجیه باشد. با توجه به محورهای سخنان رهبری، سوال اینجاست که اقدامات پنج ماهه مجلس تا چه اندازه نزدیک به رهنمودهای ایشان است؟! چالش بر سر نوع خودرو سواری، سفر با خانواده و به هزینه کشور برای بازدیدهای به اصطلاح میدانی آنهم در شرایط شیوع کرونا، اختصاص نخستین محموله واکسن نایاب آنفلوآنزا به نمایندگان، هجمه و طعنه به دولت و رئیسجمهوری، رعایتنکردن قوانین ستاد کرونا و کنایه به رئیسجمهوری به دلیل رعایت این قوانین، همکارینکردن حتی در نامهنگاری با دولت و مواردی از این دست، با کدام یک از توصیههای رهبری همخوانی دارد؟! اینها پرسشهایی است که نمایندگان مجلس یازدهم که خود را نماینده انقلابی میدانند، باید از خود بپرسند و به آن پاسخ دهند.
جایگاه هیأت نظارت بر رفتار نمایندگان دقیقا کجاست؟
«هیأت نظارت بر رفتار نمایندگان مجلس کجاست؟!» این پرسشی است که در پی هر توهینی از سوی نمایندگان مجلس به رئیسجمهوری یا دیگر اعضای هیأت دولت پیش میآید و همه خردمندان کشور و دلسوزان نظام درباره شیوه برخورد با کسانی که در این شرایط سخت، مصالح کشور را در نوشتهها و گفتههای خود رعایت نمیکنند و در پی برهمزدن آرامش و امنیت سیاسی و اجتماعی کشور هستند، میپرسند. گرچه قانون نمایندگان را در اظهارنظر آزاد و تعقیب آنها را به دلیل اظهاراتشان در ایفای وظیفه نمایندگی منع کرده است، اما باید توجه کرد که منظور قانونگذار، اظهارنظر درباره امور مربوط به وکلا و در حدود وظایف آنهاست، نه توهین و هتاکی به رئیس قوه دیگر. موضوعی که به نظر میرسد برای نمایندگان تازهکار و جویای نام مجلس یازدهم چندان درست تبیین نشده است. در این موارد قانون آییننامه داخلی مجلس ضرورت رسیدگی به اظهارات خارج از چارچوب و اقدامات فراقانونی نمایندگان را به هیأت نظارت بر رفتار آنها واگذار کرده است. اکنون به نظر میرسد در شرایطی که کشور سخت مشغول مبارزه با دو ویروس پیچیده تحریم و کروناست، دستکم هیأت نظارت بر رفتار نمایندگان به منظور حفظ جایگاه خود باید با هتاکان به رئیسجمهوری برخورد کند. نظارت بر رفتار نمایندگان به معنای حقیقی و آنگونه که رهبر معظم انقلاب بارها بر آن تأکید کردهاند، میتواند تا حدودی نشر و بازنشر توهینهای برخی نمایندگان را در رسانهها کاهش دهد تا هم توجه دولت بر موضوعات مهمتری متمرکز بماند و هم جایگاه مجلس بهعنوان قوه مقننه و نه ستاد انتخاباتی رقیب دولت حفظ شود.