امسال نهمین جلسه مجلس دانش‌آموزی برگزار شد. مهر در گزارشی از این جلسه می‌نویسد که «مراسم دو روزه آغاز به کار نهمین مجلس دانش‌آموزی فرصت مغتنمی بود که مسئولان سخنان نوجوانان و جوانان را از نزدیک بشنوند. سخنانی که فقط درباره مسائل آموزشوپرورش نبود. در همین دو روز چهار وزیر در حضور دانش‌آموزان سخن گفتند. آنها آمدند، سخنرانی‌های نیم‌ساعته خود را برای دانش‌آموزان انجام دادند و رفتند. در حالی که آن‌چه بیش از همه این نوجوانان و جوانان نیاز دارند، این است که سخنشان شنیده شود اما نه فقط از طرف هم‌نسلان خود.» بعد از آن هم خبرهایی آمد از اینکه «در جلسه مجلس دانش‌آموزی، سی دقیقه مسئولان سخن گفتند و کمی دانش‌آموزان!»
اما مجلس دانش‌آموزی چیست؟
مجلس دانش‌آموزی در مرداد سال ۱۳۷۹ در شورای عالی آموزش و پرورش مصوب و از سال ۱۳۸۰ نخستین دوره خود را آغاز کرد و آن طور که علیرضا کاظمی، معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزشوپرورش می‌گوید «این مجلس بهترین بستر برای تمرین دموکراسی در یک ساختار قانونی، هدفمند و شبیه‌سازی‌شده را فراهم و میدان نقش‌پذیری آنها را در فضای تعلیم و تربیت مهیا می‌کند.» کاظمی با بیان اینکه هر دوره مجلس دو ساله است، گفت: «۱۵۰ نماینده دختر و پسر از بین دانش‌آموزان متوسطه اول و دوم انتخاب می‌شوند و کارگاه‌های آموزشی مربوط را قبل از حضور در مجلس طی می‌کنند. ۱۴۲ نماینده از استان‌ها، چهار نماینده از اقلیت‌ها، دو نماینده از دانش‌آموزان با نیازهای ویژه و دو نماینده از دانش‌آموزان مدارس ایرانی خارج از کشور داریم.» او مجلس را دارای اهداف و کارکردهای غیرمستقیم دانست و ماموریت اصلی مجلس را تربیت سیاسی و اجتماعی دانش‌آموزان و مهیاساختن زمینه مشارکت و تمرین مهارت‌های اجتماعی در یک ساختار قانونی عنوان کرد.
با این حال انتقادات به این مجلس در سال‌های گذشته همچنان ادامه داشته است. مجلسی که در آموزشوپرورش خروجی فوق‌العاده‌ای ندارد . مهر در این‌باره می‌نویسد «بعد از دو سال دانش‌آموزان از راه‌های دور و نزدیک چند وقت یک‌بار دور هم جمع می‌شوند و حرف‌های مهمی می‌زنند. حرف‌هایی که می‌تواند در صورت شنیده‌شدن و رسیدگی به آنها «تحول» در آموزشوپرورش ایجاد کند اما حتی وقتی در سال ۹۰ هیأت دولت جلسه خود را در حضور مجلس دانش‌آموزی برگزار کرد و حدود ۱۵ مصوبه دولت برای وزارت آموزشوپرورش داشت، این مجلس و این سخنان ذی‌نفعان بزرگ آموزشوپرورش نتوانست خروجی خود را به طور مشخص به رخ بکشد.
اما در مجلس نهم دانش‌آموزی مطالب بسیاری از سوی دانش‌آموزان مطرح شد. آنها به کمبود سهم پرورش در مقابل آموزش، فراری‌بودن بچه‌ها از مدارس به دلیل بی‌نشاط بودن فضای مدارس، بی‌عدالتی در تخصیص امکانات زیرساختی و معلم متبحر به استان‌ها، عدم توجه به دانش‌آموزان عشایری و رعایت‌نشدن عدالت آموزشی و موارد دیگر اشاره کردند. مواردی که امیدواریم جدی گرفته شوند و به تدریج و با همیاری دانش‌آموزان بتوانند تحولی را در نظام آموزشی ایجاد کنند.