داوود نجفی|   
هرچه در تاریخ گشتم، اولین خانه‏تکان دنیا را پیدا نکردم. اوایل فکر می‏کردم خانه‌تکان‏ها کسانی هستند که چون در بیرون از خانه‌تکان‌دادن جرم بوده، به درون خانه می‏رفتند و آن‌جا تکان می‏دادند. بعدها وقتی در مراسم پرفیض خانه‏تکانی شرکت داده شدم، به ‏صورت عمیقی معنایش را درک کردم. به نظرم برای اولین‌بار مکمل هم‌بودن زن و مرد با خانه‏تکانی معنا گرفته است، یعنی یک مرد با گشادشدن لوزالمعده‏اش، نیاز را برای خانه‏تکانی ایجاد کرد و یک زن از ریخت‌وپاش آن مرد به تنگ آمده و خانه‌تکانی را ابداع کرده، اما اولین خانه‏تکانی‏ها تلفات زیادی داشتند، چون مردها اگر حالش را داشتند، توی خانه‌تکانی کمک کنند که هیچ‌وقت خانه را کثیف نمی‏کردند. پس چون آن زمان چیزی به اسم طلاق وجود نداشته، نیاز به اولین رمال در تاریخ زناشویی احساس شد و آن رمال یک منطقه‏ای را در خانه‏ها شبیه مثلث برمودا ایجاد کردند که با غیب‌کردن وسایل مهم مردها و به بهانه پیداکردنش از آنها کار بکشند. از آن‌جایی که آدم‏های اولیه چیزی به‏ جز برگ و سرنیزه نداشتند، درصورت گم‌شدن هرکدام آنها از گرسنگی می‏مردند، چون اگر برگشان نبود، از خجالت نمی‏توانستند بیرون بروند، درنهایت شکار نمی‏کردند و از گرسنگی می‏مردند، اگر هم برگشان بود ولی سرنیزه‏شان نبود، وقتی بیرون می‏رفتند، مجبور بودند با برگشان بازی کنند و دست به ناف به خانه برگردند و صبر کنند تا از گرسنگی بمیرند. امروز خانه‏تکانی‏ها پررنگ‏تر و پرخرج‏تر شده‏اند. طبق معمول تحقیقات نشان داده‏اند که هر خانه‌تکانی به اندازه دو تا سیل ضرر مالی به ‏همراه دارد. می‏ترسم روزی برسد که دلیل خانه‌تکانی، یا همان دید و بازدید عید از بین برود ولی همچنان با جمله مگر خودمان آدم نیستیم مراسم به ارث رسیده از نیاکان را به نحواحسن انجام دهیم.