شهروند| پرویز شهبازی، کارگردان تحسین‌شده فیلم مالاریا در نشست نقد و بررسی فیلمش ضمن اشاره به این‌که «این همه سینماگر موفق در ایران آن‌گونه که مخالفان مالاریا دوست دارند، فیلم می‌سازند، اجازه بدهید من هم فیلم خودم را بسازم» عنوان کرد: «این نوع فیلم‌ها هم تماشاگران خودشان را دارند و باید شرایطی ایجاد شود تا آنها بتوانند این فیلم‌ها را ببینند.» شهبازی افزود: تماشاگر فیلم‌های ایرانی انتظار دارد با فیلم‌هایی روبه‌رو شود که هوش و دانایی او را به چالش بکشد. حداقل من 20 فیلمساز ایرانی می‌شناسم که به هوش و شعور مخاطب ایرانی احترام می‌گذارند و این قابل تقدیر است. کارگردان مالاریا در بخش دیگری از سخنانش ضمن اعلام این‌که «علاقه‌مند به فرم‌های بیانی جدید و کلا درگیر کار کردن روی گرامر سینما هستم و می‌خواهم شیوه‌های بیانی جدیدی را در کارهایم تجربه کنم» ادامه داد: برایم مهم نیست دیگران درباره فیلم‌هایم چه می‌گویند. بنده هر چهار سال یک‌بار فیلم می‌سازم و هر سال 300 فیلم در ایران تولید می‌شود؛ یعنی هر چهار سال1200 فیلم ساخته می‌شود و از این‌ هزار و دویست فیلم یک فیلم هم من می‌سازم! شهبازی درباره فروش و پخش این فیلم نیز گفت که فیلم‌هایی مثل مالاریا در طول زمان به سوددهی می‌رسند و حتی ممکن است از فیلم‌هایی دیگر از نظر اقتصادی موفق‌تر نیز باشند: دربند هنوز در حال فروش در خارج از کشور است یا آخرین نمایش نفس عمیق بعد از 15‌سال در همین خرداد امسال و در پاریس بود.