بى‌گمان حسین درى از درهاى بهشت
 است.                                                           حضرت محمد(ص)
کوی خرابات
هر که در کوی خرابات مرا بار دهد
به کمال و کرمش جان من اقرار دهد
بار در کوی خرابات مرا هیچ کسی
ندهد ور دهد آن یار وفادار دهد
در خرابات بود یار من و من شب و روز
به سر کوی همی گردم تا بار دهد
ای خوشا کوی خرابات که پیوسته در او
مر مرا دوست همی وعده دیدار دهد
هر که او حال خرابات بداند به درست
هر چه دارد همه درحال به بازار دهد
در خرابات نبینی که ز مستی همه سال
راهب دیر تو را کشتی و زنار دهد
آنکه چون باشد هشیار به فرزند عزیز
در می‌سیم به صد زاری دشخوار دهد
هر دو عالم را چون مست شود از دل و جان
به بهای قدح می‌دهد و خوار دهد
آنکه بیرون خرابات به قطمیر و نقیر
چون در‌اید به خرابات به قنطار دهد
آنکه نانی همه آفاق بود در چشمش
در خرابات به می‌جبه و دستار دهد
آنکه او کیسه ز طرار نگه دارد چون
به خرابات شود کیسه به طرار دهد
ای تو کز کوی خرابات نداری گذری
زان سنایی‌ات همی پند به مقدار دهد
تو برو زاویه زهد نگهدار و مترس
که خداوند سزا را به سزاوار دهد
سنایی غزنوی